Štó zamołwja pohórnistwowe škody bywšich brunicowych jamow dla?
Wulke Ždźary/Lauchhammer (SN/BŠe). Łužiska krajina je charakterizowana wot brunicoweho hórnistwa. Nasypy a hoberske, zdźěla z wodu pjelnjene dźěry su wuslědk wudobywanja brunicy w regionje. Mjez druhim nasta tak najstarši jězor po hórnistwje – Hórnikečanski, do kotrehož bě w lěće 1945 njekontrolowanje woda běžała. Jězor je so spěšnje na wočerstwjenišćo wuwił. Ale nichtó na to njemysleše, zo móhła so snadź raz zemja zesuwać. W lěće 2014 je k tomu dóšło, a Sakski wyši hórniski zarjad w Freibergu wobzamkny wobšěrne ponowjenje. Wot toho časa jězor přistupny njeje, po wšěm zdaću hač do lěta 2022.
Łužica ma nadal z pohórnistwowymi škodami ličić a dyrbi z nimi wobchadźeć. Zakonsce dokładnje pak ma zrjadować, štó je za škody hórnistwa před nimale 100 lětami zamołwity? Dypk w zjednoćenskim zrěčenju wobjednawa jeničce prawnisku zamołwitosć aktiwnych brunicowych jamow po Druhej swětowej wójnje. Za potrjechenych Hórnikečanskeho jězora je to potajkim na zbožo hranica.
