Ratarstwo a zwěrinoškit móžetej hromadźe wulki wuspěch žnjeć, štož Domanic ratarski statok w Hózku přikładnje dopokazuje. Před wjace hač třomi lětami dóstachu za to tež wuznamjenjenje spěchowanskeho towarstwa Njeswačanskeje ptakoškitneje stacije we wobłuku škitneho projekta „Čerwjeny milan – kraj za žiwjenje“. Zastupjer towarstwa Stefan Siegel (naprawo) je Hózkowskemu ratarjej Matthiasej Domani tehdy wopismo přepodał. Zaměr projekta bě ptakej w kulturnej krajinje wjace žiwjenskeho ruma skićić, k čemuž tež cyroba słuša. Na něhdźe 40 hektarach swojich zahonow wokoło Hózka, Komorowa a Ralbic plahuja Domanicy lucernu, kotraž njeje jenož w ratarskim wobłuku wužitna, ale so zdobom pozitiwnje na wobstatk čerwjeneho milana wuskutkuje. Foto: Bianka Šeferowa
Hózkowski bur Michał Domanja wupraja so k ćežkemu namrěwstwu ratarstwa a ma wočakowanja na nowe knježerstwo
Bywše zwjazkowe knježerstwo – koalicija CDU a SPD – je swoje zhromadne dźěło zakónčiło. Što pak ma ratarstwo nětko wot noweje amploweje koalicije wočakować, burow tuchwilu chětro zaběra. Michał Domanja z Hózka podawa tule swoje mysle.
„Čorny Pětr“ ratarjam?