Thomas Burchardt je zastupjer Domowiny w brunicowym wuběrku Braniborskeje. Z nim je so Marcel Brauman rozmołwjał.

Hdy bušće prěni raz wot Domowiny do brunicoweho wuběrka pósłany a što běše Waš motiw za tónle nadawk?

T. Burchardt: To běše 2008. Najebać slub něhdyšeho ministerskeho prezidenta Stolpe, zo je Rogow poslednja wotbagrowana wjeska, chcychu dalše sydlišća brunicy woprować. Sym w 90tych lětach wobswětowe wědomosće studował, za mnje běše jasne: Žane dalše jamy! Njejsym pragmatikar, w energijowej politice to njeńdźe, poł jamy njefunguje.

Mjeztym je bórzomny kónc wudobywanja brunicy politisce wobzamknjeny – što su wužadanja přichodnych lět?

T. Burchardt: Sym sej hižo před třomi lětami žadał, zo ma so brunicowy wuběrk, w kotrymž je šěroki spektrum towaršnosće zastupjeny, tež změnje strukturow wěnować. To je wjetšina nažel wotpokazała. Dotal je statne spěchowanje bóle kaž rozdawanje bólnych pjenjez, to za přichod njedosaha.

Změna klimy, njedostatk wody – dyrbja cyłu jězorinu přeplanować?