Tež, hdyž hišće tak prawje njewě, što chce jónu powołansce činić, to jedne pak je Jadwize Šołćic nětko hižo jasne: „Hdyž změju jónu swójsku chěžu abo swójske bydlenje, chcu swoje motiwy na sćěnu molować. To je cool!“ A dokelž hišće tak daloko njeje, spokoja so 15lětna Prawočanka z tym, najprjedy raz na papjeru rysować – najradšo mandale, z kružidłom a wołojnikom samo wuhotowane abo tež ćežke motiwy w molowanskej knize.

Tučasnje wukonja šulerka Worklečanskeje Serbskeje wyšeje šule „Michał Hórnik“ prózdninske dźěło w SN. Čehodla? „Dokelž rady pisam“, wona praji, „a zajimuju so za stawizny.“ W 9. lětniku su čas nacionalsocializma we wučbje wobjednawali. To je ju hnuło. „Kak su ludźi zamordowali a napřećo Židam wustupowali, to bě grawoćiwe.“ W redakciji našeho wječornika so jej lubi. „Je zajimawe pisać, přełožować a tak přez słownik přiwuknyć. Móžu tež sama teksty přihotować – wostudłe mi tu ženje njeje.“