Čłonka předsydstwa Serbskeho šulskeho towarstwa Margot Hašcyna z Delnjeje Łužicy wot lěta 1992 olympiadu serbskeje rěče aktiwnje přewodźa. Milenka Rječcyna je so z wučerku na wuměnku rozmołwjała.
Lětsa bě wobdźělenje šulerjow z Delnjeje Łužicy, kotrychž sće z referendarku na Choćebuskim Delnjoserbskim gymnaziju Jenifer Dünnbierowej přewodźała, wosebje wulka. Hdźe su za to přičiny?
M. Hašcyna: Je tomu woprawdźe tak, mějachmy lětsa wjace wobdźělnikow hač hdy prjedy. Z Delnjoserbskeho gymnazija je wosom šulerjow sobu jěło, z Brjazynskeje zakładneje šule „Mato Kosyk“ běchu to šesćo, z Janšojskeje zakładneje šule „Krabat“ štyrjo a ze Žylowskeje zakładneje šule, kotraž změje bórze mjeno „Lutki“, sedmjo. Přičiny njeznaju, móžu sej je jenož předstajić. Na jednym boku wojujemy w Delnjej Łužicy wo zachowanje wučby serbšćiny na našich šulach, za čož so cyłe swójby zasadźeja. Na tamnym boku powědaja dotalni olympionicy serbšćinarjam swojeje šule wo jich dožiwjenjach na olympiadźe. Tele pozitiwne argumenty přeswědčeja.
