Kubłarki su za swojich chowancow zamołwite a maja same rozsudźeć
Worklecy/Biskopicy (SN/MiR). Njezbožo z pěstowarskim dźěsćom krótko do jutrow při Budyskim spjatym jězorje bě chětro rozbudźace, byrnjež tajkile pad jara rědki był. Wěstota we wšěch dźěćacych dnjowych přebywanišćach je dźě bytostna. Přiwšěm je stajnje zaso rěč wo tym, wo kelko dźěći měła so kubłarka starać.
„Hižo dlěje kubłarjo, starši, nošerjo, třěšne zwjazki, dobroćelstwa a dźěłarnistwa na tule wažnu tematiku skedźbnjeja. Dotal pak njebuchu dosć słyšeni. Jara nas rozhorja, zo dyrbješe so najprjedy tajke njezbožo stać z přičinu, na dawno nuznu změnu w Sakskim zakonju wo dźěćacych dnjowych přebywanišćach pokazać“, zdźěli Marlies Eichler, nawodnica ressorta dźěło z dźěćimi a młodźinu w zwjazku Ludoweje solidarity Biskopicy. Předsydka Serbskeho šulskeho towarstwa Ludmila Budarjowa skedźbnja na to, zo „kóžda pěstowarnja pućowanja na swoje wašnje rjaduje. Dlěše přewjedu zarjadnišća SŠT za dźěći w starobje štyrjoch do šěsć lět z dosć personalom.“
