Zuby mnohich dźěći su hubjene. „Mjez tři- a šěsćlětnymi dožiwjamy tuchwilu wulke ćeže. Zežiwjenje mnohich dźěći kaž tež rjedźenje zubow ma wuskutki na strowotu. Tuž je trjeba jednać.
Při tym maja starši a kubłanišća wosebitu zamołwitosć“, měni zubna lěkarka Ute Lorenz. Předsydka sakskeje krajneje towaršnosće za zubnu strowotu młodostnych přebywa w mnohich šulach a dźěćacych dnjowych přebywanišćach. Wona so starosći, hlada-li do snědanskich tyzow. Po jeje nazhonjenju maja dźěći žiwidła z tójšto cokorom sobu. Tež sad, kotryž zdawa być so mnohim strowy, to stajnje njeje. Mnozy njewědźa, zo maja płody wosebity cokor, kotryž zubam runje tak škodźi, kaž cokor z tity.