Wulkotna premjera z překwapjacymi idejemi za serbskeho klasikarja
Za mnje najrjeńšo je, widźeć napjatosć młodych přihladowarjow na klankodźiwadłowych předstajenjach. Woči přeradźa jich wćipnosć. Woni chcedźa wědźeć, što so na jewišću stawa – a to hnydom a spěšnje. A njetraje dołho, zo su do jednanja dospołnje zanurjeni.
Tak bě tomu tež zańdźenu njedźelu popołdnju w Budyskim Dźiwadle na hrodźe, byrnjež skerje dorosćeni rynki stólcow pjelnili. Tam knježeštej bjesada mjez wulkimi a pišpot mjez małymi wopytowarjemi. Premjera inscenacije „Kito husličkar“ bě tak wabjaca, zo běše mała žurla na prěnim poschodźe hrajnišća hač na poslednje městno wobsadźena.
