Wot 18. měrca su wšitke šule w Sakskej zawrjene. Wukaz płaći najprjedy raz hač do kónca jutrownych prózdnin. Wo wuknjacych zakładnych a spěchowanskich šulow, kotrychž starši w systemorelewantnych powołanjach skutkuja, staraja so wučerjo w šuli. Wjetšinu ­dźěći pak starši doma hladaja.

Budyšin (SN/MiR). „Potrjechene dźěći, kotrychž starši dyrbja dźěłać, tuchwilu wšědnje na šulach nuzowje zastaruja. To chcemy tež w jutrownych prózdninach činić“, rozłožuje rěčnik Budyskeje regionalneje wotnožki Krajneho zarjada za šulu a kubłanje (LaSuB) dr. Jens Drummer. Wučerjo zakładnych kaž tež spěchowanskich šulow nětko wšědnje dale na swojich šulach dźěłaja, tež hdyž nic wšitcy nadobo, ale wotměnjejo so a wot doma, to rěka w homeofficu. „Zasadźenje wotpowěduje normalnemu postupowanju. Tež hdyž sej to přeco hišće wjele ludźi mysli, wučerjo nimaja kaž šulerjo prózdniny, ale dyrbja dźěłać – hač na tón čas, hdyž maja dowol“, dr. Drummer wuswětla. To rěka, zo njebudu wučerjo, kotřiž su za tydźeń po jutrach wo dowol prosyli, do nuzoweho zastaranja kaž tež do homeoffica zapřijeći.