Nestor serbskeho Witaj-hibanja – pod tymle mjenom je Jan Bart po wšej Łužicy a daloko za njej znaty. Dźensa před 90 lětami rodźeny je narodnje kubłany a je cyłe swoje powołanske žiwjenje wěnował serbskorěčnemu kubłanju. A tež nětko dawa wón młodej generaciji pokiwy.
„Z Witaj sym sej žiwjenske přeće spjelnił“, spomina runje dźensa 90lětny Jan Bart. „Jako bě so wšitko započało, w lěće 1992, bě nas skupina bretonskich šulerjow a dweju wučerjow w Pančicach-Kukowje na šuli wopytała. Woni powědachu nam wo posrědkowanju bretonšćiny w pěstowarni a šuli po metodźe imersije, to rěka dospołnym zanurjenju do rěče.“
Jan Bart je dale a wjace wo modelowym projekće DIWAN zhonił, štož je bretoniske mjeno za „schadźenk“. 1977 běchu tam projekt zahajili, dokelž běše so bretonšćina sylnje zhubiła. Dźensa maja tam 20 pěstowarnjow, kotrež su bretoniskim zakładnym šulam přiwjazane. Šulerjo móža samo bretonsce maturować. Bart sej mysleše, zo móhł model być tež něšto za Łužicu. „Z małym busom sym 1993 ze šěsć šulerjemi a wučerku Sabinu Žurowej do Bretoniskeje jěł, zo bychmy wožiwjenje bretonšćiny na městnje dožiwili.“