Rozhladujo so po našich wsach a zaběrajo so ze šulskimi stawiznami je hustodosć tak, zo prěnju něhdyšu staru šulu hižo njenańdźeš. Hinak je to w delanskimaj wsomaj Šunowje a Konjecach, hdźež mjenujcy su hišće tři něhdyše šule.
Spočatki šulstwa sahaja tam do 19. lětstotka. Hižo 1821 wučeše chěžkar a wuměnkar Hójbik dźěći w Fabrice čitać, pisać a ličić. Dokelž bě k njemu bliže dyžli do Ralbic, někotři starši swoje dźěći k njemu sćelechu. 1857 zaměstnichu šulu na hornim poschodźe Šunowskeho hrodu. Wučer bě tam nimale dwaj lětdźesatkaj wěsty Franc Klajber, pochadźacy z Mnišonca a w Róžeńće bydlacy. Jako tam 1894 Ralbičanski wučer Jurij Weclich słužbu nastupi, bě šula w Konjecach na dźensnišej Wjesnej runje dotwarjena. Tak so tež rumnostne prašenja rozrisachu, wšako běštej na hrodźe jenož dwě rjadowni. W lěće 1922 přistajichu w Konjecach pomocneho wučerja. Hišće dźensa Konječenjo tónle dom, hdźež bě pozdźišo wjele lět pěstowarnja a kotryž je mjeztym w priwatnym wobsydstwje, staru šulu mjenuja.