Mjeztym 65 lět dźěći w Stróži pola Hućiny hižo do šule njechodźa. Přiwšěm drje je wona jenička w našej wokolinje, kotraž je sej zachowała swój prěnjotny zaměr. Dźensa kubłaja tam samo wšitke generacije. Wužiwaja bywšu Stróžansku šulu mjenujcy wot lěta 1998 jako muzej. A wšo wuhotowanje wotbłyšćuje šulske stawizny małeje, něhdy serbskeje wsy.
Kaž cyrkwinska chronika Barta naspomnja, drje w lěće 1786 swójsku šulu njemějachu, ale wjesne dźěći wuknjechu w tamnišej korčmičce, kotraž bě na južnej kromje wsy. Cyrkwinska wyšnosć witaše, zo měli dźěći bibliju čitać a dorosćeni na kemšach spěwarske wužiwać. Ryćerkubler sej runje tak přeješe, zo bychu poddanojo ličić a z ličbami na pućnikach wobchadźeć kaž tež dołhosć a šěrokosć wotměrić móhli.
