Zahorjeny Joachim Müller runjewon njeje, jako spytam jeho za lětnju seriju našeho wječornika zdobyć. „Njesteju tak rady w zjawnosći. Činju swoje dźěło hižo dlěje hač 40 lět. A štóž chce ke mni přińć, tón přińdźe“, měni mějićel jěchanskeho dwora Müller w Bošecach, něhdźe pjeć kilometrow wot Budyšina zdalenych.

Z konjemi je Joachim Müller wot časa wukubłanja 1975 na prodrustwje w Bórku dźěłał a bě tam wjele lět wotrjadnik za plahowanje koni. Nazymu 1990 so zesamostatni, a krok po kroku je nowy ko­njenc twarił, započejo 1992 z wulkej jěchanskej halu a konjencom z 28 boksami. Dwě lěće pozdźišo přitwari dalši konjenc z dwanaće boksami. K připrawje słušeja hišće wobswětlene skakanišćo, dresurnišćo a tysac metrow dołha galopowa čara. Nazymu 2006 je wón z třěchu krytu wodźensku připrawu do słužby stajił. Dźesać hektarow wulke kople čakaja na konje a za plahowanje žrěbjatow dalše pastwy pod bliskim Čornobohom.