Smječkecy (JK/SN). Wosadne žiwjenje we wulkej wosadźe, kotraž ćehnje so wot Halštrowa hač do Njeswačidła, měło pisane być kaž tučel. Tohodla běchu sej wěriwi ewangelsko-lutherskeje wosady Halštrow-Protecy-Smječkecy lětuši wosadny swjedźeń stajili pod hesło „tučel“. Zahajili běchu jón zawčerawšim, njedźelu, w Smječkečanskej cyrkwi z Božej słužbu, na kotrejž so tež katolscy wěriwi z wokoliny wobdźělichu. Hižo tam bě tučel směrnica, postajaca wobsah prědowanja a kěrluše.
Pozdźišo zetkachu so wopytowarjo swjedźenja před Smječkečanskim towarstwowym domom k zhromadnemu kofejpiću. Tykancy a přikuski běchu wěriwi wobdźělenych wosadow sobu přinjesli. Kantor René Jurisch spyta hosći ke kanonej pozbudźić, štož pak so jemu cyle tak njeporadźi. Na kemšach bě wón wjetši wuspěch měł a wosadnych k zhromadnemu spěwej pohnuć zamóhł.
