Minjeny kónc tydźenja su na wjacorych městnach mejemjetanje přewjedli. Mjeztym pak zo ma tónle nałožk dru­hdźe dołhu tradiciju, bě to w Dobrošicach po wjele lětach premjera.

Dobrošicy (aha/SN). „Ženje tak rjenje njej’ było ...“ klinčeše minjenu sobotu popołdnju po Dobrošicach. Nimale wšitcy wjesnjenjo běchu so při wjesnej kapałce zešli, hdźež spěw zhromadnje zanjesechu. Jim bě to wokřewjacy podawk, zo dožiwja po 65lětnej přestawce we wsy ­zaso mejemjetanje, kotrež běchu tam hač do lěta 1953 přewjedowali.

Prjedy hač meja padny, zaćahny wosom porow dźěći – štyri holcy w katolskej narodnej drasće – na swjedźenišćo. Pod přewodom Pětra Raba na akordeonje spěwachu a rejwachu wone „Wjesele dźensa“, „Šewca“ kaž tež „Katyržinku“. Na to běchu so z młodymi maćerjemi derje přihotowali. Při powalenju meje pomhachu starši mužojo kaž 67lětny Horst Gerberich a šěsć lět starši Alfons Čórlich. Wjeršk ze serbskej chorhoju ­docpě jako prěni hakle šěsćlětny Va­lentin Dźisławk, kiž sej swoju sotru ­Maiku za mejsku kralownu wuzwoli. ­Rjany to wobraz, hdyž poda so kralowski por ­na swjedźensce pyšenym konju po wsy.