Něhdy bě w nimale kóždej wsy nakupowanišćo, hdźež poskićachu twory wšědneje potrjeby. Runočasnje běchu to socialne centrumy, hdźež so wjesnjenjo zetkawachu a rady pobjesadowachu. W našej lětnjej seriji na něhdyše wjesne wobchody dopominamy.
Dźensa: Pěskecy (3)
Spočatk šěsćdźesatych lět minjeneho lětstotka su Pěskečenjo swojej tehdyšej wjesnjanostce Mari Panowej wospjet próstwu wuprajili, so tola wo to starać, zo móhli tež woni runja ludźom druhdźe we wsy nakupować. Wona drje naležnosć dowidźa, tola za nowotwar njeběchu srědki. Rozsudźichu so tehdy, za to wužiwać w rjanym parku stejacy hród, natwarjeny srjedź 19. lětstotka. Kónc Druheje swětoweje wójny bě wón lacaret a bu po tym wšelako wužiwany. Mjez druhim bě tam zaměstnjeny zarjad tehdy samostatneje Pěskečanskeje gmejny. 60 kwadratnych metrow wulku žurlu wužiwaše młodźina za wólnočasnu zaběru. Zo pak bychu wotpowědowali přeću wobydlerjow, gmejna rozsudźi, wutwarić terasu hroda mjez róžkomaj, hdźež je rjany dwudźělny objekt na zapadnej stronje do harmoniskeho cyłka zwjazany.
