Wjesny dźěl Budyšina Słona Boršć zhladuje na wotměnjate stawizny, kotrež wopřijimaja mjez druhim přisłušnosć ke křesćanskimaj konfesijomaj. Na to je minjeny pjatk we wsy tež poswjećenje křiža pokazało.
Słona Boršć (CS/SN). Wjes Słona Boršć, přisłušaca Budyskemu tachantstwu, bu pjenježneje nuzy dla w lěće 1649 ewangelskemu knježkej jako zawdawk přewostajena. Wjetšina Słonoboršćanow bě katolskej wěrje přiwšěm dale swěrna. Tak postajichu w lěće 1902 wosrjedź wsy křiž ze serbskim napisom „Jězuso, smil so“. Na městnje, hdźež so wjacore puće křižuja, bě drje tež hižo wjele lět do toho křiž stał. Wšako wjedźe tam mjez druhim dawna putniska šćežka do španiskeho Santiaga de Compostela.
Loni hišće bě křiž z kerkami wobrosćeny a njebě hižo hladany. Tak je město Budyšin, kotremuž ležownosć słuša, městnosć z křižom sporjadkować dało. Móžno bě to dźakowano spěchowanju 7 500 eurow z komunalneje pawšale Sakskeje. Kaž Budyski financny měšćanosta dr. Robert Böhmer rjekny, bě zhromadne dźěło mjez městom a cyrkwjomaj jara płódne. Tak su křiž nětko we wobłuku ekumeniskeje nutrnosće poswjećili.