Miłoraz (JoS/SN). Kulojtej jubilejej su ­minjeny kónc tydźenja w starym a ­nowym Miłorazu swjećili. W starym ­Miłorazu zhladowaše dobrowólna wohnjowa wobora na stolětne wobstaće. ­Dokelž ma so wjes brunicy dla zhubić, dowjezechu historisku sykawu na jeje nowe městno noweho Miłoraza. Tam budźe tradicija Miłoraskich wobornikow takrjec dale wjedźena.

Jako swjećachu wobornicy 1973 swoju 50. róčnicu wobstaća, załožichu hrajny ćah, kotryž je nětko tohorunja na 50 lět skutkowanja zhladował. Mjez sobuzałožerjemi bě tehdy Günter Šprjejc. Kaž wón wě, wobsteješe tajki hrajny ćah hižo za čas Prěnjeje a Druheje swětoweje wójny. Někotři z tehdyšich hudźbnikow chcychu nowy hrajny ćah wutworić, wšako tež instrumenty hišće mějachu. Pozdźišo pak mnozy ze staršich čłonow zaso wustupichu, nochcyjo so hudźbnemu reglementej tehdyšich mócnarjow podrjadować. Přiwšěm hudźbny ćah dale eksistowaše. Wot Slepjanskeje zakładneje šule přewza wón samo dźěłowe zjednoćenstwo za hudźbu, tak zo bě tež wo dorost postarane.