Na pućowanju po Mułkečanskim wysokonasypje

Mułkecy (jrl/SN). Lěs ma wulku hódnotu, nic jeničce za nas čłowjekow, ale tež za zwěrinu a rostliny. Wón spjelnja mnohe funkcije, z kotrychž na wšelake wašnje profitujemy. Tuž je rozsudne, zo z lěsami kedźbliwje a na wudźeržliwosć hladajo wobchadźamy. Čim wjace wo lěsu wěmy, ćim lěpje rozumimy, zo mamy jón škitać a zo nimamy jón ničić. To běše dopóznaće z pućowanja po Mułkečanskim wysokonasypje, kiž je w swojim dalšim wobstaću wohroženy. Wobydlerjam načinja starosće, ručež słyša, zo ma so na wysokonasypje w Mułkecach něhdźe 120 hektarow lěsa trjebić (roden). Na tym městnje maja so w přichodźe solarne připrawy nastajić, štož rěka, zo ma so lěs ze solarnymi připrawami „narunać“. Tuž je zjednoćenstwo Mułkečanski wysokonasyp swojich čłonow kaž tež dalšich zajimcow z wokolnych wsow a města njedawno na pućowanje po nasypnišću přeprosyło. Tam su nimale njedótknjenu přirodu dožiwili. Domoródni mjenuja tutu kónčinu tež „zelene płuca“ Hornjeje Łužicy.