We łužiskich wsach běchu stajnje hižo najwšelakoriše rjemjesła zakótwjene a su so zdźěla lětstotki zachowali. Dźensa je so wulki dźěl z tychle rjemjesłow bohužel pozhubił. W našej lětnjej seriji chcemy wobswětlić, hdźe běchu kotre rjemjesła doma a kotre wosebitosće su so při tym wobkedźbowali. (8)

Stawizny Domu Zejlerja a Smolerja we Łazu sahaja wróćo hač do spočatka 17. lětstotka. Hižo w lěće 1619 je tam knježk von Löwenstein dał šulu z jednej rjadowniskej stwu, w kotrejž jedyn wučer wuwučowaše, natwarić. Ani lětdźesatkaj pozdźišo je woheń wulki dźěl Łaza zničił, tak tež tykowane šulske twarjenje. Šula bu na samsnym městnje zaso natwarjena. 1763 dyri do njeje błysk a šula so znowa wotpali. W nowej natwarjenej šuli bu 1782 druhi wučer jako pomocnik přistajeny. 1821 přińdźe Korla Jan Smoler, syn tkalca a šołty w Złyčinje a nan Jana Arnošta Smolerja jako wučer do Łaza. Wón bě sobuzałožer Maćicy Serbskeje a spěwaše na prěnich spěwanskich swjedźenjach w lětach 1845 do 1848 sobu. Kruće spřećeleny bě z Handrijom Zejlerjom, kotryž bě wot 1835 hač do 1872 z fararjom we Łazu.