Wulke Ždźary (SiR/SN). W hałzach štomow ptački fifola, pod nimi kokoše škrabaja, na pastwje su konje a na zahrodźe pytaja kački za picu. We Wulkich Zdźarach je sej Nadine Schneider přirodnu idylku stworiła. „Moju mału farmu“ ju 35lětna mjenuje. Zo so skót derje čuje, je jej wažne. Wot lěta 2020 młoda žona swoju oazu natwarja a je sej tak žiwjenski són spjelniła. Rozsudny je při tym mjez druhim, zo Nadine Schneider konje lubuje.

Turněrowa jěcharka je sej swoje kmanosće wot druhich trenarjow a awtodidaktisce přiswojiła. Dźensa je wona sama wuspěšna trenarka konjow. Na swojej farmje njestara so jenož wo swójske štyri konje, ale tež wo dalše. Tež tute wona zdźěla wukubłuje. Stajnje spyta konje zrozumić a wotpowědnje na to reagować. To je jej jara wažne. Kombinacije z komunikacije, měra, wutrajnosće a ta abo tamna chwalba w formje małeje chłóšćenki su při tym wuspěšna taktika, 35lětna ­powěda. „Štóž z konjemi dźěła, dyrbi je jara derje wobkedźbować, zo by je lěpje zrozumił“, Nadine Schneider měni.