Na prašenje, hač su młodźi Serbja rólu w Budyskej kopańcy hrali resp. w kotrym rozměrje, móžemy po dotalnej wědźe tole­ wotmołwić: Do wójny bě rodźeny Wotrowčan Beno Šołta wrotar w mu­stwje Budissy. (Přispomnjenje: W lěće 1904 załožene sportowe zjednoćenstwo da sej mjeno po měsće Budyšinje, kotrež su hač do lěta 1868 němsce Budissin pisa­li.) Po wójnje hraješe Handrij Cyž, wučer Budyskeje Serbskeje wyšeje šule (SWŠ) a pozdźiši direktor Serbskeho ludoweho ansambla, krótki čas za mustwo Budyšin-zapad, po tym zo bě do toho Radworskej Slawiji přisłušał.

Wot hrajneho lěta 1952/1953 wob­dźěleše so mustwo SWŠ na dypkowych hrach młodźinskeje wokrjesneje klasy. Tutón cyłk hraješe zwjetša na sportnišću „Aufbauplatz“ – tam při Wuričanskim puću natwarichu pozdźišo Hoopowu šulu.­ Staršim přećelam sporta budu drje mjena zakładneje zestawy znate: Jurij Kilmorgen, Gerat Libš, Korla Kašpor, Horst Hantuš, Rudi Trječk, Dieter Tannert, Klaus Wawer, Jan Wornar, Pětr Šołta,­ Mikławš Křiženk­, Dieter Reinig. Po wotchadźe sylne­ho lětnika 1953 hrajachu někotři jenož­ hišće w mustwje Jedno­ty Budyšin.

Němska lodohokejowa liga DEL 2

staw po 33 hrajnych dnjach

1. Lodowe lawy Drježdźany   34  71

2. Ravensburg Towerstars   31   70

3. Lawy Frankfurt    32   67

4. EC Bad Nauheim    34   62

5. Lodowi piraća Crimmitschau  34   58

6. EC Kassel Huskies    33   57

7. Heilbronnske sokoły    36   50

8. Tölzske lawy    34   45

9. EHC Freiburg    31   43

10. ESV Kaufbeuren    34   42

11. Łužiske liški    33   38

12. EV Landshut    32   37

13. Bayreuthske tigry    31   34

14. Selbske wjelki    33   19

Hač do zymskich prózdnin njehodźa so ža­ne wubědźowanja we wobłuku „Młodźina trenuje za olympiju“ přewjesć. Sportowi koordinatorojo wuchodneje Sakskeje pak su optimistiscy a so 20. januara zeńdu, zo bychu plan za móžne wurisanja přihotowali, jeli kul­tus tomu přihłosuje. Wolejbulisća wšitkich štyrjoch starobnych skupin na Serbskim gymnaziju Budyšin (SGB) so na móžny plan B wjesela a po pjatkach za­ho­riće trenu­ja. Wothłós je njesměrnje wulki, a tak móža šulerki a šulerjo 9./10. lětnika a 11./12. lětnika jenož dwutydźensce zwu­čować, dokelž je jich wjac hač pjećdźesat. A su-li raz wučerki a wučerjo pó­dla­­, je přidatna motiwacija w hrach ga­ran­towana. Najlěpše wuhlady za docpěće sakskeho finala maja hólcy 9. do 11. lětnika, kotrež su wokrjesne wolejbulowe finale suwerenje dobyli.

Swój štwórty a posledni dźěl stawiznow wolejbula na serbskich šulach wěnuju hłownje 1980­tym lětam a wuspěcham šulerjow SRWŠ Budyšin. W cyłkownej dekadźe je so hólče mustwo na dypkowych hrach 1. ludosportoweje klasy muži našeho wokrjesa wobdźěliło, startujo za Rotaciju Budyšin III. W sezonje 1988/1989 docpěchu woni z 2. městnom najlěpši wuslědk. Nazymu 1979 bu prěni šuler SRWŠ k wolejbulowemu klubej SC Dynamo Berlin delegowany. Maćij Nuk, tehdy šuler 10. lětnika, so tam dale wu­kmani a hraješe wot 1983 do 1985 pola mužaceho cyłka w najwyšej lize NDR (dźensa 1. zwjazkowa liga). Po tym zo běch w septembrje 1984 jako młody sportowy wučer SRWŠ Budyšin pjatkownu wolej­bulowu AG přewzał, docpěchu hólcy 10. a 11. lětnika 3. meje 1987 swój prěni wulki wuspěch. Na mišterstwach wobwoda Drježdźany wudobychu sej w starobnej skupinje 15/16 wurjadne 3. městno, a to za Rotaciju Budyšin. Bronza bě sensacija, wšako smy jako šulske mustwo wolej­bulowe zjednoćenstwa našeho wobwoda přewinyli. Móžu so dopomnić, zo stejachu w prěnjej šestce hnydom štyrjo Tomašojo na hrajnišću – kapitan Kaltofen, Žurk, Kič a Šuster.