K zazběhej póstneho časa wotměwa so w Budyskej Serbskej cyrkwi prawidłownje prěnju póstnu njedźelu duchowny koncert, tak tež lětsa. A znowa su němscy kaž serbscy wěriwi poskitk dźakliwje přiwzali. Wuhotował je póstny hudźbny nyšpor, ke kotremuž poda tachantski­ farar a prelat Wito Sćapan wotpowědne meditaciske słowa, Bu­dyski smyčkowy kwartet Chordophone. Do cyłka zjednoćeni su jara agilni čło­nojo­ Serbskeho ludoweho ansambla, kotřiž so tohorunja w Smochčanskim Domje biskopa Bena hustodosć anga­žuja. Su to Bettina Witke a Matthias Reichel­ na huslach, bračist Artur Malinowski a cellist Helfried Knopsmeier. Woni wědźachu zaso z derje wupytanymi twórbami wšelakich epochow a stilow připosłucharstwo k rozmyslowanju pohnuć. Přetož­ „dyrbimy akceptować, zo su naše hodźiny, dny, měsacy a lěta zem­skeho žiwjenja wobmjezowane a zo so skónčnje­ zaso do popjeła wró­ćimy“, kaž tachantski farar wuwjedźe.