Budyšin (SN). Za wuprawu do Budyšina zašłu wutoru je 29 čěskich šulerjow 8. a 9. lětnika zawěrno odyseju zabsolwowało. A při tym je jich městačko w Šluknovskim wuběžku blisko němskeje mjezy. To bě takle: Z Mikulašovic su so rano z busom do Rumburka podali, hdźež přelězechu do busa do Habrachćic. Wottam jědźechu z ćahom do Biskopic, hdźež třeći raz přelězechu: do ćaha na Budyšin, hdźež su w dźesaćich dojěli.

Wjetšina šulerjow w šuli němčinu wuknje. Ze swojim wučerjom Petrom ­Pánekom su hižo wospjet w Němskej pobyli. Za lětušu ekskursiju pak je sej Petr Pánek něšto wosebiteho wumyslił, wšako wón sam wot zašłeje nazymy sem serbšćinu na kursu w Budyšinje wuknje: zo pojědźe ze šulerjemi drje zaso do Němskeje, ale maja tam něšto wo Serbach zhonić.

Z Budyskeho dwórnišća nóžkowachu tuž runu smuhu do Serbskeho muzeja. Jako Petr Pánek při recepciji wšitko serbsce zrjadowa, so šulerjo dźiwachu, kelko rozumja. Wězo, wšako bě wučer jich hižo rěčnje tróšku „preparował“. Tuž tež hižo wědźachu, kak so serbsce dźakuješ. Muzej pak sej z čěskim awdijo-přewodnikom wobhladachu.