Tež přez swjate dny su sotry hladanskeje słužby maltezow swoje dźěło derje a dypkownje wukonjeli. Někotremužkuli, kiž žanych přiwuznych nima, zmóžnichu tak rjane hody.

Kamjenc (SN/mwe). Tójšto lět nawjeduje Marika Nowakowa hladansku słužbu maltezow, kotrejež sydło je nětko w Kamjenskej chorowni. Wona ma 47 kruće přistajenych, kotřiž so wo 260 pacientow staraja. Wšědnje jězdźa woni k hladanja potrěbnym w Kulowskej kónčinje, hač do Wós­linka a Běłeje (Biehla), dale do Bisch­heima a Porchowa. Wosebje pak so serbscy pacienća wjesela, hdyž móža w horjanskich abo delanskich wjeskach ze sotrami serbsce rěčeć. „To je jara wažne. Wšako smy to do kolebki połožene dóstali“, Marika Nowakowa praji. Tež w chorowni swj. Jana na to dźiwaja, zo móža so pacienća w swojej maćeršćinje zwuraznić, štož hojenju tyje.