„Posłuchaj lěkarja, prjed hač jeho ­trjebaš!“, serbske přisłowo namołwja.

Tuž wěnuje so student mediciny ­Pětr Dźisławk znatym a mjenje znatym chorosćam, zo by je ­čitarjam trochu ­bliže rozłožował (51).

Za nimale kóždeho studenta mediciny drje je předmjet neuroanatomija wužadanje. Neurony su čuwy, neuroanatomija zaběra so potajkim z natwarom čuwoweho systema. K tomu słušatej nimo njeličomnych čuwow, kotrež so po cyłym našim ćěle pletu, wosebje centralnej organaj rjapowc a mozy. Po mojim měnjenju njeje w čłowječim ćěle komplikowanišeho organa hač su to mozy. Wšitko w nim podobnje wupada, byrnjež jednotliwe dźěle přewšo rozdźělne byli. Kóždy wotrězk mozow ma cyle specifisku funkciju. Při pospyće sej je wuwědomić, sym sam tójšto čuwow přisadźił. Jeničce jedyn wotrězk mozow zdaše so mi stajnje mjenje abo bóle logiski: małomozy.