„Posłuchaj lěkarja, prjed hač jeho ­trjebaš!“, serbske přisłowo namołwja.

Tuž wěnuje so student mediciny ­Pětr Dźisławk znatym a mjenje znatym chorosćam, zo by je ­čitarjam trochu ­bliže rozłožował (58).

Kóžne chorosće su najčasćišo jewjace so choroby. 30 do 70 procentow wšěch ludźi ćerpi znajmjeńša jónu w žiwjenju na schorjenje kože. Mjez kóžnymi chorosćemi je šupiznowa lišawa wosebje w sewjernej Europje jedna z najrelewantnišich. W Němskej njesetej tute brěmjo něhdźe dwaj procentaj ludnosće. Tuž chcemy dźensa skrótka na to pohladnyć, što šupiznowa lišawa scyła je. Jedna so tu wo chronisku chorosć, kotraž zwisuje ze zahorjenjom kože na wěstych blakach ćěła. Su to klasisce zadnja strona łochća a prědnje koleno. Tak da so šupiznowa ­lišawa derje wot neurodermitis, dalšeje husto wustupowaceje kóžneje chorosće, rozeznawać. Neurodermitis je zahorjenje w normalnym padźe runje na nawopačnym boku wulkich zhibadłow, we łónčku a podkolenu. Wobě chorosći pak móžetej so tež wšudźe druhdźe jewić.