Wón njehori so jeno přewšo za sport, ale je­ tež prawa nora, a spěwać wón tohorunja zamóže. Rěč je wo Bjarnaće Deleńku, kiž bu na namjet Serbskeho Sokoła a Sportoweje jednotki Njebjelčicy minjeny měsac w Budyšinje z Čestnym znamješkom Domowiny počesćeny.

Wot lěta 1999 Bjarnat Deleńk Nje­bjelčanskej SJ předsyduje. „W njej zaruča žiwu dwurěčnosć. Wšako so zdobom wo zjawnostne dźěło kaž tež wo spušćomne přidźěło serbskim medijam stara“, rěka w hódnoćenju za počesćenje. Ale nic jenož to, tež wo komentowanje domjacych hrow a za to trěbnu techniku so Nje­bjelčan stara. Sportowe pak njeje jeničke towarstwo, w kotrymž wón sobu dźěła. ­Jako „serbska nora“ je w Serbskopazličanskim karnewalowym towarstwje aktiwny a runje tak na polu chóroweho spěwanja. Mjeztym wšak je nimale poł lětstotka (!) ze spěwarjom Njebjelčanskeho cyrkwinskeho chóra, a kaž wón Serbskim No­winam na kromje počesćenja přeradźi, wostanje to, dołhož jemu strowota to dowola. Wšako „so mi spěwanje a towaršliwosć w chórje jara spodobatej“.