Wojerecy (SN/MiR). Wubědźowanje Wojerow­skeje župa „Handrij Zejler“ pod hes­łom „Moja najlubša kamishibai­powědka“ je zakónčene. Třo zajimcy su so na nim wobdźělili, wšitcy chowancy Choćebuskeho Delnjoserbskeho gymnazija. Ani jenički wobdźělnik ze srjedźneje abo Hornjeje Łužicy njeje składnosć wužił so na wuměłskim projekće wuspytać. Přičiny su wšelakore. „Na jednym boku je korona kreatiwne dźěło w pěstowarnjach, wosebje pak šulach haćiło.“ Tak znajmjeńša posudźuje wuslědk inicia­torka wurisanja a rěčnica župy Sonja Hrjehorjowa. Wšako su wučerjo na jeje naprašowanje rjekli, zo koncentruja so w tymle šulskim lěće na jadrowe wu­wučowanje na šulach. Poprawom wšak měješe wubědźowanje hižo kónc apryla zakónčene być, ale korony dla bě je župa podlěšiła. „Po zdaću pak je nadawk tež trochu ćežki był, tak zo njejsu so dźěći a młodostni z kubłarjemi abo wučerjemi kaž tež dorosćeni wobdźělili. Běchmy wšak sej přeli, zo zajimcy wobrazy serbskeje baje abo bajki rysuja, štož bě tón lóši­ nadawk“, Hrjehorjowa rozłožuje.