Njechorń (SN/at). Dźensa před 25 lětami, 19. junija 1999, bu Dom Měrćina Nowaka-Njechorńskeho po wobšěrnych zachowanskich a wobnowjenskich dźěłach zjawnosći jako muzej a schadźowanišćo přepodaty. Areal je pokład za Domowinjanow w narańšich kónčinach župy „Jan Arnošt Smoler“. Mjez tym staja so tam znowa prašenje „Kak dale z domom?“, a to pod wšelkimaj aspektomaj.

Z předmjetom zaběrachu so čłonojo předsydstwa Budyskeje župy na wuradźowanju wčera w Njechornju. Pozicija předsydstwa je jasna. Zetkawanišćo je wažne, hewak ludźo cyle na serbske korjenje w kónčinje zabudu, regionalna rěčnica Domowiny Katja Liznarjec zdźěli. Župa ma nětko stejišćo zdźěłać, dokelž dyrbjał so dom wotwonka w murjach runje tak kaž wotnutřka ponowić. „W drjewje tykowaneho domu je škódnik, kiž móže jenož fachowc z wosebitymi maćiznami wotstronić“, wuzběhny Katja Liznarjec. Župne předsydstwo namjetuje nětko ideje zběrać, za što hodźi so dom w přichodźe wužiwać. Za to chcedźa wjesnjanow a wšitkich zajimowanych Serbow nazymu na dźěłarničku přeprosyć.