Wšojedne, dokal na polu šulskeje politiki tuchwilu hladamy – wšudźe knježi njewěstosć. Haj, bjez wotmołwy na prašenja štó što a kelko płaći, njewjerći so ani najmjeńše kolesko. Hižo Stary Fryc, pruski kral, měješe z pjenjezami swoju lubu nuzu. Lutowaše, hdźež to móžeše, tež na šulskim kubłanju swojich poddanow. „Dobry wojak njetrjeba wysoko kubłany być, wojować wón ma“, bě jeho kredo.