Po puću na juhu Europy, w Italskej, móžeš sebi tójšto zajimawych hodownych tradicijow wotkryć, kotrež su nam cuze

Zajimawa stawizna Igora Prandija zawěrno je: Narodźiwši so w Ruskej, dowjedźe jeho žiwjenje hižo jako ćěšenka do italskeho města Modeny. Mnozy budu je znać, wšako pochadźa z njeho sławne kisało, kotrež produkuja ze zbytkow winowych kićow, kotrež su powostanki produkcije wina. Hižo jako mały hólčec so Igor rozsudźi, zo budźe rejowar. Tutón són sej potom tež spjelni. Pjeć lět bydli nětko hižo w Němskej, rejuje w baleće „Landesbühnen Sachsen“ a wě tójšto wo hodownych tradicijach w kraju swojeho dźěćatstwa powědać:

„Italske hody maja centralny element“, wón započina, „jědź“. Za to wšak je Italska sławna. K hodam pak maja wosebite wobrjady, što so hdy a štó z kim jě. Patoržicu na přikład jědźa wěriwe swójby jenož rybu, wšako płaći patoržica jako „póstny dźeń“. Do toho pak, zo zeńdźe so swójba na wječeri, su nakupowanske centry a města z ludźimi natykane, wšako dyrbi kóždy hišće spěšnje poslednje dary kupić.