Hdyž bywaja dny krótše a we woknach so prěnje swěcy jewja, někotre swójby we Worklecach z wulkej tobołu po wsy ćahnu. Što w njej je? Swójba, kotraž hospodu pyta. Nic pak někajka swójba, ně, swjata swójba a to jako plastika: Józef ze swojej slubjenej Mariju. Na wósliku jěchajo, pytataj městno, hdźež by Marija porodźiła. Młode swójby we Worklecach su jimaj při pytanju rady k pomocy. Před něšto lětami rozsudźi so te­hdy šwita swójbow, zo sej postawu swjateju staršeju wobstaraja. Chcychu prastaru tradiciju w Serbach tež we Worklecach wozrodźić. Zo pyta swj. Marija hospodu, je w mnohich wsach katolskeje serbskeje Łužicy znate wašnje. Wosebitosć we Worklecach pak je, zo pytataj sej ju Józef a Marija zhromadnje. Cyle po bibliskej předłoze, w kotrejž swjataj w Betlehemje hospody njenamakataj, dyrbitaj tež we Worklecach dom wot domu chodźić. Naposledk je stajnje druha swójba za to zamołwita, swjatu swójbu hač do klětušeho pytanja hospody přijeć.