Budyšin (SN/bn). „Dźakuju so awtorkam a awtoram, kotřiž su zmužići dosć byli, ze swojimi rozdźělnymi, tež kontrowersnymi přinoškami zběrku esejow zwoprawdźić. Dźakuju so nimo toho wuhotowarce Kristin Neumann, fotografej Maćijej Bulankej, lektorej Pětrej Thiemannej a korektorce Mari Hrjehorjowej.“ Z tymile słowami zahaji Marka Maćijowa wčerawšu knižnu premjeru w Ludowym nakładnistwje Domowina wušłeje antologije „Serbstwo, quo vadis?“, za kotruž bě sej jako wudawaćelka dohromady 19 hornjo- a delnjoserbsce pisacych zdobyła. Thiemann dźakowaše so Maćijowej za „wurjadne dźěło wot prěnjeje mjeńšiny hač k wuńdźenju“. Na to předčitaštaj dwaj z awtorow w połnje wobsadźenej Smolerjec kniharni swojej esejej. Lubina Malinkowa wěnuje so w přinošku „Bjez Němcow by serbska kultura jara chuda była“ dichotomiji serbsko-němskeho poćaha mjez potłóčowanjom a spěchowanjom. Na prašenje z publikuma wona přeradźi, zo bě so „ryzy pragmatisce“ za formu fiktiwneje rozmołwy rozsudźiła, „dokelž kedźbliwosć ludźi woteběra.