Štóž tele dny po serbskich wsach jědźe, słyši drje wšudźe harowanje w konjencach a na dróhach widźi transportery abo připowěšaki za konje. Najlěpše to znamjo, zo so najwjetši cyrkwinski swjatk bliži – jutry. Za někotrych muži su přihoty na jutry jara wažne, předewšěm za tych, kotřiž w křižerskim procesionje wosebity nadawk wukonjeja. Jedyn z nich je Křesćan Mjechela z Pěskec, kotryž ze swojim přećelom Měrkom Smołu na čole Njebjelčanskeho křižerskeho procesiona jěcha a to hižo dobrych dwaceći lět. Wobaj woswjećištaj před třomi lětami slěborny jubilej.
Z křižerskeje rozprawy lěta 2004 drje njewuchadźa, zo měješe Njebjelčanski křižerski procesion noweho chorhojnika. Tola tehdy je 20lětny młodostny tónle nadawk wot swojeho wuja přewzał. Do dźensnišeho jón Křesćan Mjechela z Pěskec spušćomnje wukonja. Zastojnstwo chorhojnika je Mjechelic swójbje mjenujcy wěc wutroby, wšako běchu je hižo dźěd, nan a wuj Křesćana Mjechele hordźe wukonjałoj.
