Wuběr přisłowow w třoch rěčach wušoł
We wobłuku čěsko-němskeje ekskursije do Budyšina je basnik a přełožowar Milan Hrabal swójsce zestajanu nowu trojorěčnu zběrku serbskich přisłowow „Z łužiskeje pokładownje“ předstajił. Wudawaćelka knižki je Varnsdorfska měšćanska biblioteka.
Budyšin (SN/bn). „Něhdy bě z wašnjom, sej kofej a pječwo z hudźbnym přewodom słodźeć dać. W tutej wosebitej kofejowni chcemy was dźensa z čerstwym zwukowym wobrubjenjom zabawjeć.“ Takle witaše Milan Hrabal cyłkownje 40 ekskursantow – po połojcy z Varnsdorfa a Wodowych Hendrichec – wčera w Budyskim Serbskim muzeju, hdźež prezentowaše wón „best of z něhdźe 10 000 znatych serbskich přisłowow“. Najprjedy čitaše Hannelore Pfaff němsce, po tym Hrabal serbsce a čěsce. Někotrejžkuli sentency přida wón komentar. Na němskich wobdźělnikow so wobroćejo na přikład rjekny: „Njewěm, kak to w Sakskej je, ale slědowace přisłowo hodźi so wuběrnje na wustupowanje politikarjow w čěskej telewiziji“ a přednjese wobrot „Prózdna młyńca najbóle klepota“.
Błyšćace so truny
Budyšin (CRM/SN). Kaž magnet skutkowaše přeprošenje Serbskeho ludoweho ansambla na sobotny komornohudźbny program w Röhrscheidtowej bašće. Připowědźeny bě koncert „Agua e vinho“ ze słowjanskim duwom. Słowjanskaj gitaristaj, to rěkaše mjezynarodnje k najlěpšim swojeje generacije słušacy słowjenski interpret a zdobom komponist Nejc Kuhar a 14lětny Serb Matteo Hórnik z Měrkowa, tuchwilu šuler Weimarskeho elitarneho gymnazija Belvedere.
Njewočakowano wjele naprašowanjow dla přepołožichu zarjadowanje krótkodobnje z bašty na žurlu SLA. Intendantka domu Judith Kubicec přewza moderaciju, zapřija do njeje tohorunja wiolinistku Moeko Sugiura a steješe tež wosobinsce za dirigentskim pultom. A bě wjeselo, kak derje wědźeše Matteo tež we fachowej serbsko-němskej rozmołwje wobstać a něštožkuli wosobinskeho na skromne wašnje přeradźić.
Hwězdna hodźina za Serbow hudźbu
Prěni sinfoniski koncert Serbskeho ludoweho ansambla w tutej hudźbnej dobje w nimale dospołnje wobsadźenym Němsko-Serbskim ludowym dźiwadle njeběše bjezdwěla jenož wuspěch, ale woprawdźita hwězdna hodźina.
Budyšin (CRM/SN). Za mnohich koncertnych wopytowarjow běše minjeny štwórtk najwažniše prašenje, kak drje so sinfoniska twórba klasiskeje moderny Jana Rawpa „Suita Budissin“ pod dirigatom mjezynarodnje znateje Judith Kubicec tónraz poradźi. Kaž wot mnohich wočakowane, běše wothłós euforiski. To njepłaćeše jeno za wašnje prezentowanja Rawpoweje kompozicije, ale tohorunja za wostatne tři twórby.
Młody Jan Rawp spisa suitu na hornjołužisku stolicu Serbow w stilu, kiž bě nowum w hudźbnych stawiznach našeho ludu. Twórbu přiwzachu z hordosću a wjeselom jako wulki chwalospěw na město. Što w njej tči, drje so hakle nětkle tak prawje pokaza. Kubicec wšak jenož njedirigowaše. Ně, wona zamó z notoweho materiala hudźbu tworić, kotraž je płaćiwa a jara skutkowna. Tak nasta z orchestrom žiwy wobraz wo měsće, kiž dźě rěkaše hač do lěta 1868 němsce Budissin.
Pisany program z jubilejom
Serbski jazz na schadowance
W Serbskim seminarje zaso swjaty křiž wisa
Praha (SN/MkWj). W Praskim Serbskim seminarje wot soboty zaso swjaty křiž wisa. We wobłuku małeje swjatočnosće su jón nad zachodom tamnišeje Hórnikoweje knihownje připrawili. Do toho bě jón farar Petr Jan Vinš poswjećił. Zarjadowanje sćěhowali su čłonojo Praskeho Towarstwa přećelow Serbow z Lukášom Novosadom na čole a delegacija Towarstwa Cyrila a Metoda z Jurjom Špitankom. Radworski chór Meja z dirigentom Pětrom Cyžom swjatočnosć hudźbnje wobrubi.
Wjacori rěčnicy pokazachu na wulki wuznam Serbskeho seminara, kotryž bu runje před 290 lětami załoženy. Wón bě swój čas nimale 500 młodym katolskim Serbam přebywanišćo a kubłanišćo. Lukáš Novosad přitomnych Serbow na to skedźbni, zo je so křiž „do wašeho domu“ nawróćił.
Trójce na dobro šulerjow hudźili
Dawa putacy dohlad do aktualneho połoženja
Budyšin (DŠ/SN). W rjedźe knižnych premjerow předstaji Ludowe nakładnistwo Domowina wčera wječor nowostku Křesćana Krawca, kotraž je runje hišće w lěće jeho kulowatych 80. narodnin wušła.
Za dwanaće monologow pod titulom „Sej statok stajili“ bě Hrubjelčanski awtor po lěće 2012 prěki a podłu po woběmaj Łužicomaj jězdźił, zo by awtentiske žiwjenske stawizny Serbow z třoch generacijow nahrawał. Před něhdźe 25 připosłucharjemi čitaše wón wčera w Budyskej Smolerjec kniharni, podpěrany wot lektorki Ingrid Juršikoweje, wurězki z třoch samoportretow – z Delnjeje Łužicy, ze Slepjanskeho regiona a z Chrósćic. Njeje to prěni raz, zo staja wjelestronski spisowaćel tu prašenje „Što wot nas wostanje?“, a to z wida serbskeho kulturneho prócowarja.
Kulturna skupina Lidová muzika z Chrastu je předwčerawšim w ...
Čitajće w nowym rozhledźe (30.11.18)
Decemberski Rozhlad je w šěrokim zmysle stawizniski. Před 400 lětami zemrě Albin Moller – muž, kiž wuda 1574 prěnje serbske ćišćane knihi. Rozhlad předstaja z Tšupca pochadźaceho fararja kaž tež wosud jeho kalendra a spěwarskich z małym katechizmom. Jens Buliš pisa wo njerunym žiwjenskim puću Mollera – na přikład njebě so duchownemu poradźiło, trajne farske městno namakać –, kotrehož běh móžeš z dźensnišeho wida wšelako interpretować. Po rozdźělnych pućach dóstachu so tež eksemplary Mollerowych spěwarskich z jedneje ruki do druheje, doniž so mnohe slědy za dźensnišeho zajimca njezhubja. Někotre pak wjedźechu k digitalizaciji, tak zo móžemy Mollera mjeztym w interneće čitać. Wo tym zhoniće z přinoška Franca Šěna.
Za swójbnymi slědami pytał je přez mnohe lěta a lětdźesatki Kevin Zwar, kotrehož prjedownik Pětr Zwar bě 1854 z Droždźija wupućował. Justyna Michniuk je so z Awstralčanom rozmołwjała.
