Drjewjana postawa Krabata
we Wulkich Ždźarach
Kamjentna statuwa Krabata na Kulowskim torhošćuKulowski měšćanski hatSobotu, 28. nalětnika, wokoło 10 hodź. sym při rjanym, słónčnym wjedrje w Nowoslicach – ródnej wsy – startował. Wottam dźěše přez Ralbicy do Jitka, hdźež zapołožich prěnju přestawku při Krabatowym domje. W tej wjesce bě so serbski kuzłar po legendźe narodźił.
Přez Trupin, Komorow a Stróžu dojědźech do Wulkich Ždźarow, hdźež móžach dalše zajimawostki wobdźiwać. Nimo hosćenca ,,Ke kołpjej“ kaž tež drjewjaneje postawy Krabata wobhladach sej nuknicu (Vorwerk), hdźež bě wón poslednje lěta swojeho žiwjenja bydlił, kaž rěka.
Dale dźěše přez Rachlow, Hózk a Koćinu hač do Kulowa, hdźež je serbskeho kuzłarja – kaž so praji – tehdy husto do cyrkwje a na skótne wiki ćahnyło. Na torhošću steji tež kamjentna statuwa, kotraž na njeho dopomina.
Kónčne pruwowanja
Na Serbskim gymnaziju Budyšin kaž tež na dalšich gymnazijach Sakskeje maja lětuši maturanća tuchwilu swoje pruwowanja. Pod wěstymi wuměnjenjemi a hygieniskimi prawidłami su je, kaž tule w Budyšinje, na přikład hižo w předmjeće stawizny złožili.
Młodźinska redakcija SN přeje wšitkim wotchadnikam šulow
toj, toj, toj … Jurij Bjeńš
Fota: SN/Hanka Šěnec
Rafaela Domaškec (18) z Nowoslic
Poprawom mam doma křižerja, a lětsa byštaj to samo dwaj byłoj. Wšo bě tuž jara měrne – nichtó njebě napjaty abo rozbu-dźeny. To bě tež raz rjenje. Jutry mam poprawom přeco kameru při sebi, štož lětsa njetrjebach. Čas ze swójbnymi je kóždemu tył. Tajku jutrownu njedźelu woprawdźe hišće měła njejsym. Ale wona je so mi přiwšěm lubiła, byrnjež mi, sprawnje prajene, tón cyły stres tola tróšku falował. Nadźijomnje klětu zaso!
Greta Čórlichec (18)
z Kulowa
Jutrownu njedźelu sym
ze sotru rano zahe stanyła, zo bychmoj tak mjenowany ćichi flashmob přihotowałoj. Smój na pućach w Kulowje zrowastanjenje Jězusa wozjewjałoj, to rěka, zo smój z krydu w serbskej
kaž tež němskej rěči
,,Jězus je z rowa stanył“ na puće napisałoj. Dopołdnja smy na wjacorych městnach Kulowa wšitcy zhromadnje we wěstotnych wotstawkach jutrowne spěwy zanošowali. Z nanom a bratrom sym w jutrownej nocy kaž tež njedźelu kěrluše na trompeće hrała.
Jakub Bobka (17) z Worklec To běchu raz hinaše jutry. Tež hdyž njebě žana prawa Boža mša
Hanka Zahrodnikec z Ćiska je na Wojerowskim Lessingowym gymnaziju wosebite hudźbne wukubłanje absolwowała, kotrež wopřiješe wokalny a instrumentalny wobłuk kaž tež hudźbne stawizny a teoriju.
Minjeny měsac čakaše na Hanku prěnje praktiske abi-pruwowanje w předmjeće hudźba. Hanka dyrbješe spěwać, na prašenja wotmołwjeć a na instrumenće hrać. Na klawěrje a wiolinje hudźić je młodostna nawuknyła. Jako čłonka Serbskeho folklorneho ansambla Slepo hraje pak hižo něšto lět tež na serbskich dudach. Tak je so před tydźenjemi rozsudźiła, złožić instrumentalny dźěl pruwowanja na serbskich dudach. Wolfgang Kotisek, hudźbny nawoda ansambla, jej při tym pomhaše a je zhromadnje z njej praktiski dźěl spřihotował.
Skónčnje bě tak daloko. Najprjedy spěwaše Hanka ariju Georga Friedricha Händela. Po tym zahra zhromadnje z Wolfgangom Kotisekom (małe serbske husle) dwaj kruchaj Alfonsa Jancy – „Kwas“ (Slepjanske kwasne melodije) a Slepjansku suitu.
Koparki a koparjo smědźa zaso na sportnišću za bulom honić a trenować, ale pod krutymi wuměnjenjemi. Tak su na
přikład jeničce skupinki z pjeć hrajerkami abo hrajerjemi móžne. Předrasćić smědźa so akterojo jenož doma, runje tak myć a dušować. Za kóždeho hrajerja dyrbi 20 kwadratnych metrow garantowane być. Tele a dalše postajenja dyrbja lubowarjo kulowateje kože w přichodnym času dodźeržeć. Koparjo Sokoła Ralbicy/Hórki runje tak kaž ST Marijineje hwězdy dźensa startuja. Tež Radworčenjo, Njebjelčenjo a Chróšćenjo zawěsće wjac dołho čakać njebudu. Wo dypki wšak w tej sezonje wjac na amaterskej runinje njehraja. Profesionelni koparjo prěnjeje a druheje zwjazkoweje ligi pak wot 15. meje zaso přećiwo sebi wojuja. Jurij Bjeńš
Byrnjež bičwolejbul k tym sportowym družinam słušał, při kotrychž akterojo žadyn wulki kontakt mjez sobu nimaja, serbscy młodostni lětsa bičwolejbulowu sezonu njepřewjedu. Hač budu treningowe abo přećelske hry, tuchwilu hišće jasne njeje. Tajke rjane wobrazy z Róžeńčanskej swjatnicu w pozadku drje tuž lětsa njenastanu. Jurij Bjeńš
Felix Grimmig je we wobłuku lětušeho wubědźowanja wo najrjeńše jutrowne jejko myto dobył. Nowosličan je so w technice škrabanja wuspytał a swój wudźěłk zapodał. Nad připóznaćom jako najmłódši dobyćer w škrabanju so dźesaćlětny jara wjeseli.
Štó je će pohnuł so na wubědźowanju wo najrjeńše jutrowne jejko wobdźělić?
Felix: Sym hižo wjacore razy pódla był, a chcych to lětsa zaso. Njewědźach wšak, hač to tak prawje póńdźe, dokelž běch sej zhibadło lěweje ruki złamał.
Kelko lět so hižo debjenju jejkow – specielnje wóskowanju abo bosěrowanju – wěnuješ?
Felix: Ze sydom lětami započach wóskować. Do toho sym jejka jeno z fazerakami pomolował.
Kak tomu, zo jejka nětko tež škrabaš?
Felix: Škrabanje sym jónu w telewizoru widźał. A dokelž je so mi to lubiło, chcych to tež raz wuspytać.
Za debjenje jejkow trjebaš wušiknosć a předewšěm wutrajnosć – zwotkel woboje bjerješ?
Felix: Za kóždu techniku mam probowe jejka. Ruka dyrbi so na to zwučić. To je kaž kopańcu abo na instrumenće hrać. Někak to počasu pytnu, hač mam měrnu ruku.