Drježdźany (ML/SN). Podawk wokoło ­postawy Jězusdźěćatka blisko Wotrowa, z kotrehož wob­liča kapki čerwjeneje kapaliny padaja, je w Sakskej šěroki zajim zbudźił. Po tym zo rozhłós a telewizija MDR kaž tež Serbske Nowiny a Sächsische Zeitung wo tym rozprawjachu, sćěhowachu dalše dźeniki. Drježdźanska nowina Dresdner Morgenpost je tohorunja na třoch stronach wo tutym podawku pisała. Na prěnjej stronje wozjewi so hižo wot SN a SZ wužiwane ­foto a nowina so prašeše „Jutrowny dźiw we Łužicy?“ a wozjewi dale napismo ­„Hódančko wo krawjace Jězusdźěćatko“. Na dalšimaj nutřkownymaj stronomaj rozprawjeja pod „Potajnstwo krawjaceje madony“ wo „Wotrowskim dźiwje“.

„Što chowa so za Wotrowskim dźiwom?“ Pod tymle nadpismom zaběraše so dźenik Sächsische Zeitung w swojim wudaću předwčerawšim, štwórtk, z „krawjacej“ postawu Jězusdźěćatka we Wotrowje, wo kotrymž běchu spočatnje socialne medije a pozdźišo tež Serbske Nowiny rozprawjeli. Nowinarka Ina Förster je so k tomu na puć do Wotrowa podała a z wobydlerjemi rěčała, kotřiž běchu so při postawje swjateje Marije před małej kamjentnej kapałku zwonka wsy zešli.

Rěčała pak je wona tež z rěčnikom Drježdźansko-Mišnjanskeho biskopstwa Michaelom Baudischom. Tón hišće raz wospjetowaše, štož bě wón tež Serbskim nowinam hižo rjekł: Katolska cyrkej je při posudku tajkich zjawow jara kedźbliwa a nima tuchwilu za trěbne jednać – snano pozdźišo. Runje tak kedźbliwy je redaktor Katolskeho Posoła Rafael Ledźbor. „Radšo tysac njepřipóznatych dźiwow hač jedyn dźiw, kiž žadyn njebě“, wón praji. Roz­sudźić wo dźiwje dyrbjał wšak na kóncu bamž w Romje, awtorka piše, pokazujo w tym zwisku tež na rozprawnistwo Serbskich Nowin. „To pak traje lěta abo hišće dlěje“, Ledźbor podšmórny.

Budyšin (SN/MiP). W němskim tydźeniku Die Zeit je spočatk januara artikl pod titulom „Indigeny lud we Łužicy?“ wušoł. Awtorka Doreen Reinhard je so w nim ze Serbskim sejmom zaběrała. Jako prominentneho čłona sejma předstaji wona serbskeho prawiznika a lěweho politikarja Hajka Kozela. Eksemplarisce – na zakładźe jeho žiwjenskich nazhonjenjow – rysuje wona pozhubjowanje serbskeje rěče a kultury a w zwisku z tym tež eksistencielny strach Serbow, zo swoju narodnu identitu zhubja.

Awtorka praša so: „Štó poprawom za Serbow rěči, za nich rozsudźa?“ A zwěsća, „zo su sej Serbja w tutym prašenju hižo dlěši čas njepřezjedni“. Hladajo na to cituje Doreen Reinhard Hajka Kozela, kotryž widźi Serbow „w nutřkoserbskim konflikće“. Wona piše, zo je njespokojnosć někotrych Serbow ze skutkownosću třěšneho zwjazka Domowiny – jako „wot knježerstwa připóznateho zastupjerja ­zajimow Serbow“ – k wutworjenju Serbskeho sejma w lěće 2018 wjedła.

Lipsk (ML/SN). Srjedźoněmska telewizija MDR je prěni dźeń hód połdrahodźinsku dokumentaciju „Najrjeńše hodowne nałožki“ w Němskej z mjeztym njeboh ­moderatorom a sławnym spěwarjom Guntherom Emmerlichom wusyłała. Do rjadu předstajenych hodownych tradicijow słušeše Rowniske dźěćetko w Slepjanskej wosadźe.

Lydija Nowakec je dźěćetko zdrasćiła, přihladowarjow serbsce strowiła a jim po tym woblěkanje tuteje wosebiteje drasty dźěćetka z mnohimi pisanymi bantami a běłym šlewjerjom před wobličom pokazała a rozłožiła. Hotowarka bě sej zwoblěkanje dźěćetka wot swojeje mjeztym njeboh maćerje Leńki Nowakoweje, wučerki a něhdyšeje městopředsydki Domowiny, přiswojiła. Wězo je Lydija Nowakec tež wuznam a wotběh wobradźenja serbskeho Božeho dźěćetka derje rozłožiła. Škoda zo njeje na to skedźbniła, zo w Slepjanskej wosadźe nimo Rowniskeho dźěćetka šěsć dalšich tutych z trochu rozdźělnej pychu zdrasćenych mystiskich postawow wobradźejo po sydom wsach wosady chodźa.