Wustajeńca pokaza stawizny a wuwiće hórnistwa
Pod titlom „MineLife“ su wčera we Wochožanskim parku błudźenkow pućowansku wustajeńcu wo stawiznach, wuwiću a perspektiwje hórnistwa w namjeznym regionje wotewrili.
Wochozy (AK/SN). „Sym połna nadźije, zo sposrědkujemy z pućowanskej ekspoziciju inspiraciju k rozmyslowanju. Njech je to zakład dalšeho zhromadneho skutkowanja“, dr. Miranda Ptak, wiceprezidentka Wrócławskeho hórniskeho zarjada na wotewrjenskim zarjadowanju podšmórny. Wochožanski park błudźenkow je hač do 15. nowembra prěnja stacija wustajeńcy. Přehladka nasta jako zhromadny projekt Sakskeho wyšeho hórnistwoweho zarjada, wobwodneho hórnistwoweho zarjada Wrócław, wyšeho hórnistwoweho zarjada Katowice a maršaloweho zarjada delnjošleskeho wójwodstwa. Financowanje bě so přez spěchowanski program „Ziel 3. Interreg Pólska-Sakska“ zmóžniło. Hač do kónca lěta 2020 projekt traje.
Hołdowanje wuhla
Pólne dźěło je prochojta naležnosć
Z Rusami wo kooperaciji rěčeć
Čorna Pumpa (SN/at). Ruski wopyt přijmje jutře, štwórtk, hospodarska spěchowanska towaršnosć ASG Grodk w Čornej Pumpje. W oblasće Kursk skutkowace předewzaće UltraMol 000 je nowu technologiju za recycling starych wobručow wuwiło a pyta nětko za móžnosćemi, ju na němskich wikach nałožować. Zastupjerjo ruskeje firmy chcedźa łužiskim zajimcam technologiju zbližić.
Wuslědk recyclinga je jara drobny gumijowy granulat najwšelakorišeje zornitosće, a tón hodźi so na přikład w zhotowjenju wobručow dale předźěłać. Pola ASG Grodk hižo wědźa, zo zepěra so mlěće granulata na termiske procesy. To je nowe porno dotal znatej kryogenej technologiji a ma lěpšinu, zo nastawacy gumijowy granulat swoje prěnjotne kajkosće kaž elastiskosć wobchowa.
Lěpšina sakskej firmje
Dźe wo naš přichod we Łužicy
Što demonstranća wot strukturneje komisije Zwjazka wočakuja
Werner Koitschka chce skónčnje jasnosć. „Kóždy dźeń bjez njeje je zhubjeny dźeń“, rjekny Miłoražan na demonstraciji minjeny štwórtk w Běłej Wodźe, jako witachu tam zwjazkowu komisiju za rozrost, strukturnu změnu a dźěło. Z dalšimi Miłoražanami žada sej wón spěšne přesydlenje swojeje wsy. „Minjeny čas smy tójšto kompromisow na so brali, dwě dźělnej přesydleni sym hižo dožiwił. Nětko dyrbimy jednać.“ Proch, hara, střasenja a pobrachowaca dnowna woda hižo dlěje hač pjeć lětdźesatkow Miłoražanow poćežuja. Wuhlowa jama Wochozy je dźě jenož něhdźe kilometraj wot wsy zdalena. Miłoraz – tam bě Koitschka 1960 z wotwodźenjom a 1968 z wotkryćom jamy započał – ma brunicowa jama po planach koncerna Łužiska energija a milinarnje (LEAG) prawdźepodobnje w lěće 2032 docpěć a wotbagrować. Tak dołho so mnozy wobydlerjo wsy na dočasny kónc nadźijeć a tež čakać nochcedźa. Přehłuboke, přebolostne a přewobćežne su dušine rany wuhloweje jamy dla.
Nimale cyłe žiwjenje z brunicu zwjazani
Maja pjeć nowych wučomnikow
Telko skórnikow wot 1946 njebě
Wulki poskitk do kermuše
Syły ludźi žnjowy dźakny swjedźeń w Koćinje wopytało
Koćina (aha/SN). Rjane nazymske wjedro a mjeztym jara woblubowany žnjowy dźakny swjedźeń, kotryž je Koćinski zawod Krabatowy mlokowy swět na iniciatiwu jednaćela Tobiasa Kockerta dźewjety raz do Kulowskeje kermuše wuhotował, je sobotu zaso syły ludźi přiwabił. Wulkej płoninje běštej zaparkowanej z awtami tež ze zdalenišich kónčin Sakskeje a Braniborskeje. Perfektna organizacija z mnohimi pomocnikami zaruči, zo njeje k žanym ćežam dóšło. Wopytowarjow witachu tohorunja ze serbskim napisom pod žnjowej krónu.
Awstričenjo wo škitnych naprawach so wobhonili
Nuknica (SN/BŠe). Zo ma Łužica wulke ćeže z wjelkami, to wědźa tež za mjezami Němskeje. Tele dny přebywaja tu zastupjerjo ze Zwjazka wowčerjow a ratarskeje komory Delnjeje Awstriskeje, zo bychu so wo połoženju we Łužicy wobhonili. „Chcemy z potrjechenymi na jednej runinje rěčeć“, rjekny Daniel Heindl z delnjoawstriskeje ratarskeje komory. Wčera běchu woni na pastwje w Nuknicy, hdźež je jim wowčer Gerat Šmit zhromadnje z Koslowčanku Gabrielu Lebzynej ćeže z rubježnym zwěrjećom rozłožił. Mjez druhim předstajištaj peticiju, kotruž běchu lětsa w januaru sakskemu knježerstwu přepodali. „Njeńdźe nam jenož wo škit wowcow, kotrež k našej kulturnej krajinje słušeja, ale tež wo wěstotu wobydlerjow. Woni dźě chcedźa so dale bjez wobmyslenjow a stracha po krajinje pohibować móc“, Gabriela Lebzyna wuzběhny.
