Na čim hody kóžde lěto znowa pytnu, je, zo dóstawam w tym času njeličomne mejlki, whatsappy a listy z postrowami a samo małe hodowne dariki. Druhdy wšak je mi to sprawnje prajene trochu napinace, ale lěto wot lěta ćěri mje někaja potajna móc, sej wšitke tele dopisy a přeća tola dokładnje přečitać. Při tym sej zas a zaso wuwědomjam, kelko wěrnosće w napisanych mudrosćach, basnjach kaž tež přisłowach k hodam tči. Předewšěm wuprajenje „měrliwe hody“ ma znajmjeńša za mnje tónraz hinašu wahu hač wšě lěta dotal. Zhladuju wosebje na njedawne podawki na swěće a w njedalokim Berlinje, hdźež žaruja wo wopory atentata, a na syły ćěkancow. Časćišo sym mjeztym prašenje słyšał, hač drje pola nas přez swjate dny wšitko měrne wostanje. Wotmołwu na to žanu nimam, mam pak wulku nadźiju, zo budu hodowne swjate dny we Łužicy a po wšěm swěće měrliwe a pokojne.