Bretonka Jeanne Toutous chce w swojim doktorskim dźěle rěčny projekt Diwan­ w Bretonskej z projektom Witaj we Łužicy přirunować. Wot spočatka lěta­ hač do junija wona w Serbach slědźi. Cordula Ratajczakowa je so z młodej wědomostnicu rozmołwjała.

Kak sylnje so Bretonojo ze swojej rěču identifikuja?

J. Toutous: Wjetšina wobydlerjow praji, zo je bretonšćina „jich rěč“ – tež hdyž ju njerěča. Tak by moja sotra bretonšćinu přeco zakitowała, hačrunjež ju njerěči. Naša wowka je maćernorěčna. Je něhdźe hišće 250 000 ludźi, kotřiž bretonšćinu wobknježa, zwjetša pak su to maćernorěčni ze staršeje generacije. Mjez nimi a nowej generaciju bretonsce rěčacych, kotřiž su kaž ja na Diwan-šuli wuknyli, je tójšto njedorozumjenjow, dokelž rozeznawaja so stare dialekty wot rěče, kotruž sej dźěći přez imersiju přiswojeja.

Što steji w srjedźišću Wašeho slědźenja?