Rjad „Wosebity koncert na spočatku lěta“ słuša ke krutym wjerškam serbskeje kultury. Pod hesłom „Music of One“ wotměje so wot 3. do 19. januara 2025. Bosćan Nawka je so z organizatorku a pianistku Heidemarju Wiesnerec rozmołwjał.
Knjeni Wiesnerec, wuhotujeće rjad mjeztym 30 lět. Kak tónle dobu wosobinsce pohódnoćiće?
H. Wiesnerec: „Koncert na spočatku lěta“ je so wuwił na format, kotryž kaž lědma druhi nowu serbsku hudźbu wupłodźuje a šěri. Dohromady smy něhdźe sto kruchow prěni raz zaklinčeć dali. To njebě wotwidźeć, jako před třomi lětdźesatkami započinachmy. Wuchadźišćo bě, zo tehdy dźakowano Detlefej Kobjeli dalšich serbskich komponistow zeznach, kotřiž bychu sej po mojim měnjenju wjace widźomnosće zasłužili. Wjacori z nich su do dźensnišeho z kompozicijemi w nadawku na programach wobdźěleni.
W jubilejnym lěće njepředstajiće koncert jenož w zwučenych městach, ale tež na nowymaj jewišćomaj. Što za tym tči?
Johana Wjeselic je tuchwilu čłonka krajneje wubranki Sakskeje. W nowembrje wobsadźi při turněrje Sewjerowuchodneho koparskeho zwjazka NOFV w Lindowje ze Sakskej wubranku starobneje klasy U16 třeće městno. Vanessa Žurec je so z njej wo jeje koparskej karjerje rozmołwjała.
Kak dołho hižo kopańcu hraješ a čehodla?
J. Wjeselic: Hižo ze štyrjomi lětami započach, potajkim hraju mjeztym 11 lět kopańcu. Swoje prěnje kročele na hrajnišću činjach pola Bambinijow w Radworju. W běhu dźěćatstwa sym spóznała, kelko wjesela mi tutón sport wobradźa, z kelko rozpalitosću sym pódla a zo chcu swój puć w kopańcy dale wutwarić.
Kak wotmě so twoja koparska karjera a kotry wuznam to za tebje ma, za Serbsku koparsku wubranku hrać?
32lětna Anja Nowakowa je po studiju wučerstwa za zakładnu šulu w Lipsku wot lěta 2015 na serbskich zakładnych šulach w Ralbicach, Pančicach-Kukowje, Worklecach a w Chrósćicach dźěłała. Wot lětušeje nazymy skutkuje na Swobodnej šuli Hornja Łužica w Budyšinje. Milan Pawlik chcyše wo přičinach zhonić, z kotrychž je na swobodnu šulu šła.
Što běše nastork, zo sće so na swobodnej šuli požadała? Kak dołho sće so z mysličku nosyła?
A. Nowakowa: Myslička je mje hižo z časa mojeho referendariata přewodźała. Tehdy sym na ewangelskej swobodnej šuli w Radebeulu a na Montessori-šuli w Budyšinje hospitowała. Z wosobinskich přičin pak so tehdy za wučerjenje na tajkej šuli rozsudźiła njejsym. Hakle mojeho syna w předšulskej starobje dla, započach so chutnišo z temu zaběrać. Tak sym so wot spočatka lěta 2024 za swobodnymi šulemi rozhladowała. Hospitacija na swobodnej „Kulturwerkschule“ w Drježdźanach je mje w mojim měnjenju posylniła, zo nochcu wjace w statnym šulskim systemje dźěłać.
Kotre konkretne wosobinske a powołanske naroki maće?
„Smy! Bin ich?“ rěka nowa produkcija Serbskeho ludoweho ansambla, kotraž změje 30. nowembra swoju prapremjeru. Na čo so publikum wjeselić smě, wo tym je so Maximilian Gruber z choreografku Gundulu Peuthert rozmołwjał.
Identita hraje w nowym kruchu wulku rólu. Kak sće so tematice přibližiła?
G. Peuthert: Zhromadnje z Hellu Stoleccyc smój so z Hornjo- a Delnjoserbami a Němcami wo serbskich temach rozmołwjeli. Kak to je Serb być? Što je to serbske? Při tym sym tež wjele wo sebi nazhoniła, wo swojich korjenjach. Pochadźam z Delnjeje Łužicy, mam serbskich prjedownikow, ale w swójbje njejsmy ženje serbskosć pěstowali; ani rěč ani druhe wěcy. Potom je mi napadnyło, zo z rejowarkow a rejowarjow SLA ani jenički serbskeho pochada njeje. Woni pochadźeja ze wšěch kóncow swěta. To sym swoje spočatnje prašenje rozšěriła. Tema krucha je so potom pospochi na identitu wusměriła. Sym za něčim pytała, štož kultury zwjazuje. To namakaš jara derje w reji. Nastał je wječor z dwěmaj, kompletnje rozdźělnymaj dźělomaj.
Z čim so druhi dźěl wječora potom rozestaji?
Dźeń wubědźowanja bě za spěwarku Nani Vazana zdobom zwjeselacy a zrudźacy. „Wječor z hudźbu a wjacorymi kulturami, kajkiž smy runje dožiwili, přinošuje měrej a tolerancy po cyłym swěće“, wona krótko po mytowanskej ceremoniji podšmórny. Oleg Derepasko je so „hnydom po finalu LIET 2024“ z dobyćerku rozmołwjał.
Gratuluju! Njemóžu sej předstajić, što nětko začuwaće.
N. Vazana: Dźakuju so. To je w porjadku, móžu wo wšěm powědać. Spěwam w rěči ladino, to je ze srjedźowěka pochadźaca romaniska rěč sefardiskich Židow Španiskeje. Naša wowka je mi ju nawučiła. Naš nan je nam zakazał so w njej rozmołwjeć, smy ju pak přiwšěm nałožowali, takrjec tajnje, hdyž běchmy sami. Dźensa spytam twarić móst mjez tradiciju a druhimi ludźimi – ludźimi kaž mje, tak mjenowanych „millenials“ a „generaciju Z“, zo bychu so přez pop-hudźbu w starej rěči zjednoćili.
Na swojej internetnej stronje wopisujeće so jako „prěnja ladino-spěwytwórča“. Nałožujeće rěč dźensa tež w swojej swójbje?
Lětsa, 7. decembra, přewjedźe so druhi raz zarjadowanje „Kwisk a trysk“. Vanessa Žurec je so z Pětrom Dźisławkom, předsydu Serbskeje Murje a sobuorganizatorom wubědźowanja, rozmołwjała.
Kak je so ideja zarjadowanja „Kwiska a tryska“ zrodźiła?
P. Dźisławk: Po tym zo smy w lěće 2019 serbsku kwisowu hru „Kwis Serb“ jako app wozjewjeli, w kotrejž so prěni raz ze serbskimi kwisowymi prašenjemi zaběrachmy, mějachmy ideju, jónu live kwisowe wubědźowanje přewjesć. Po lońšej premjerje, kotraž bě dosć wuspěšna, lětsa druhi raz „Kwisk a trysk“ organizujemy.
Kak wječor wotběži?
Měrćin Nowak-Njechorński bě swój dom Domowinje wotkazał – herbstwo je 34 lět po smjerći wuměłca dale a wjetše wužadanje. Do planowanja přichoda je župa „Jan Arnošt Smoler“ Budyšin nětko wjesnu ludnosć zapřijała. Wo tym je so Marcel Brauman ze županku Leńku Thomasowej rozmołwjał.
Štó je so na rozmołwje na přeprošenje župneho předsydstwa wo přichodźe Domu Měrćina Nowaka njedźelu w Njechornju wobdźělił?
L. Thomasowa: Wobdźěliło je so nimo čłonow župneho předsydstwa, regionalneje rěčnicy Katje Liznarjec, motiwatora Luciana Kaulfürsta a čłonki ZARI Jadwigi Bryckec wjace hač 20 wjesnjanow a čłonow tamnišeje Domowinskeje skupiny.
Kotre ideje su wjesnjenjo tomu přinošowali, kak móhło po smjerći Róže Pinkawineje z domom dale hić?
L. Thomasowa: Woni su nam hižo z přitomnosću a z jasnymi přećelnymi słowami zwuraznili, zo ma dom wostać a zo dyrbi so jako wotewrjeny muzej dale wjesć. Bychu zwólniwi byli, nam při wobhospodarjenju pomhać. Hłownje pak chce wnučk Róže Pinkawineje Florian Kießlich muzej Měrćina Nowaka w horšći měć.
Po wuspěšnej němskej prapremjerje minjenu njedźelu předstaji Serbski ludowy ansambl jutře, pjatk, inscenaciju „Abrafaxy a Čorny młyn“ prěni raz w hornjoserbskej wersiji. Bosćan Nawka je so z libretistom a komponistom „koncerta z wobrazami a rěčnikom“ dr. Vincentom Strehlowom rozmołwjał.
Knježe dr. Strehlowo, što je Was pohnuło, nowy dyrdomdej woblubowaneje comicsoweje trójki spisać a jón we Łužicy na jewišću zwoprawdźić?
Pod hesłom „Zetkanje basniskich generacijow“ wuhotuje towarstwo Přećeljo Smolerjec kniharnje jutře, štwórtk, literarne čitanje w znatym serbskim předawanišću. Bosćan Nawka je so z čłonom předsydstwa organizowaceho zjednoćenstwa a moderatorom wječora Měrćinom Wjenkom rozmołwjał.
Knježe Wjenko, što je towarstwo pohnuło, wuhotować tajkele generacije serbskeje lyriki přesahowace čitanje?
M. Wjenk: Přećelojo Smolerjec kniharnje organizuja lěto wob lěto wosebite, so wě stajnje ze serbskej literaturu zwisowace zarjadowanje. Tónraz smy so rozsudźili, poeziju jako drje najbohaćišu formu načasneho serbskeho pismowstwa do fokusa stajić. Často wšak je tak, zo kóžda basnjaca starobna skupina skerje za sebje miškorja. Naš zaměr njeje jenož, zajimcam cyły spektrum aktualneje serbskeje lyriki předstajić, ale tež poetki a basnjerjow hromadu wjesć a jim wuměnu zmóžnić.
Koho sće sej přeprosyli?
Před 100 lětami nasta prěnja serbska biblioteka w Slepjanskej wosadźe, štož bě iniciatiwa wobsedźerja rězaka, spisowaćela a publicista Jakuba Lorenca-Zalěskeho (1874–1939). Po nim pomjenowa Slepjanska gmejna před 50 lětami biblioteku. „Lětsa, składnostnje 150. narodnin, prócowachmy so wo mnohe nowe knihi a darimy je bibliotece w gmejnje“, zwurazni motiwatorka za serbsku rěč na teritoriju Slepo a Wochozy w syći ZARI Juliana Kaulfürstowa. Andreas Kirschke je so z njej rozmołwjał.
Kak je před 100 lětami prěnja serbska biblioteka w Slepom nastała?
J. Kaulfürstowa: Jakub Lorenc-Zalěski bě tu 1923 załožił serbske kulturne towarstwo „Swěrnosć“. Jeho čłonam je wón chcył tež serbsku literaturu přibližić a je prawidłownje ze serbskich knihow předčitał. Prěnje knihi bě jemu Arnošt Muka do Slepoho pósłał – bohužel pak njejsym dotal móhła zwěsćić, kotre to běchu.
Čehodla je wažne na to dopominać?