Nowy hudźbno-literarny rjad SLA „Zynki­ a linki“ zahaji srjedu wječor w Röhr­scheidtowej bašće Stanisław Brankačk. Z dźiwadźelnikom, kiž w Lip­sku­ skutkuje, je so Cordula Ratajczakowa rozmołwjała.

Što Was wabi so na nowym rjedźe „Zynki a linki“ wobdźělić?

S. Brankačk: Rjad wšak bě moja ideja. Loni mějach poprawom režiju za ptači kwas přewzać, njeje pak k tomu dóšło, dokelž běch schorjeł. Pozdźišo přebywach nahrawanja dla w Budyšinje, a dźěch­ SLA, zo bych intendantku Judith Kubicec zeznał. Smój so derje rozmołwjałoj, smój powědałoj a powědałoj. Mjez druhim chcyše wona wědźeć, hač nimam snano ideju za nowu mału formu. A namjetowach jej, literaturu z hudź­bu zwjazać. Hižo na wróćopuću w awće přińdźe mi roman Jurja Brězana „Stary nan“ do mysli. Na to bě chwilku měr, doniž­ njedóstach naprašowanje ter­mi­na dla wokoło swjatkow. Bě to tehdy překrótkodobne, zdobom pak takrjec startowy signal započeć.

Čehodla runje „Stary nan“ Brězana?