Słowak Jan Kozelnicky skutkuje hižo dlěje hač 20 lět we Łužicy. Rejwar a wučer za rejwanje je tuchwilu runja mnohim swojim kolegam w jeho dźěławosći wot korony potrjecheny. Milenka Rječcyna je so z nim rozmołwjała.
Móžeće swoje powołanje wukonjeć?
J. Kozelnicky: Tuchwilu nažel nic. Sym w swojim powołanskim dźěle korony dla dospołnje wobmjezowany. Jako přistajeny Serbskeho ludoweho ansambla nimam runje tak kaž moja kolegina Alexandra Wagner žanu šansu na rejwansko-pedagogiskim polu skutkować, štož je naju poprawny nadawk.
Što su přičiny za to?
J. Kozelnicky: Předpisy za škit před koronawirusom. Njemóžemy popołdnju do šulow jězdźić a tam proby we wobłuku cyłodnjowych poskitkow přewjesć. Do wospjetneho lockdowna smój so wo něhdźe 120 šulerjow starałoj. Jězdźiłoj smój na šule do Chrósćic, Ralbic, Worklec, Radworja a Wojerec. Tež zhromadny projekt z Němsko-Serbskim ludowym dźiwadłom w Radworju mjeztym wotpočuje. Nazwučowarnje, kaž Chróšćanska „Jednota“ abo žurla SLA, su za trening, proby a tak dale zawrjene.
Sće doma abo maće přiwšěm składnosć w ansamblu dźěłać?
