We wobłuku 2. hornjołužiskeho festiwala dźěćaceje hudźby, kotryž su dźensa na dworje Budyskeho Kamjentneho domu zahajili, koncertuje jutře na samsnym městnje serbski spěwytwórc Bernd Pittkunings (Serbske Nowiny rozprawjachu). Bosćan Nawka je so z nim rozmołwjał.

Knježe Pittkuningso, festiwal je přede­wšěm na dźěći wusměrjeny. Kak sće so na to přihotował?

B. Pittkunings: Wuhotuju na hižo 40 lět programy za dźěći. To potajkim žadyn­ problem njeje. Wužadanje w tym zwisku stajnje je rozdźělne staroby wopytowarjow wobkedźbować. Wšako mam před sobu pěstowarske dźěći runje tak kaž šule­rjow w starobje hač do dwanaće lět. To móže chětro dificilne być. Jutřiši program wopřijima tójšto němskich ­pě­snjow­ a wjacore serbske, wšitke z mojeho pjera. Tele rozdźělenje mam za wažne, dokelž wotpowěduje to publikumej. Wotmysł je, zo němscy připosłucharjo serbske spěwy poněčim tež sobu spěwaja, za čož pak trjebaja takrjec sćoplenje w „zwučenej“ rěči.

Po dołhej přestawce budźeće zaso před publikumom hrać. Sće nerwozny?