Lětušu hodownu kriminalku Serbskich Nowin je Annamaria Hadankec napisała

Ludźo stejachu w dołhim rynku před małej předawarnju. Lute módre, čorne a čerwjene kabaty so po ma­łym burskim biodworje tłóčachu. Z kromy hodownych wikow ćehnješe jim wóń poprjančkow a horceho wina do nosa. Pola za dworom běchu puste a šěre a zlochka ze so zybolatym zmjerzkom poćehnjene. Skónčnje běše tež Bertram na rjedźe. Naćahowaše so, kaž dźěćo za kołbaskami, nad předawanskim blido. Młoda šwižna předawarka z blond konjacej wopušku a čerwjenym nosom jeho přećelnje witaše. Bertram prošeše z wuhłódnjenymaj wočomaj: „Jednu husycu! Jednu wulku a tučnu! A prošu hnydom w tajkej praktiskej tiće!“ Blondinka za kasu so posměwaše. Muž srjedźneje sta­ro­by njebě wjetši hač wona, ale suchi kaž žerdka. Ze swojimaj zapadnjenymaj licomaj skutkowaše kaž prošer, kiž so dawno za něčim ke kusanju žedźi.

Hordy, kaž by runje wulkeho plyšoweho barika na hermanku dobył, nóžkowaše wón wšón wjesoły nimo čakacych. Před zachodnymi durjemi jeho něchtó za rukawu hrabny.