Palacy so lěs w Sakskej Šwicy je chcyjo-nochcyjo „wuběrny“ symbol tuchwilneho towaršnostneho połoženja. Někotři jednotliwi, mjenujmy jich raz idioća, ignoruja sebjewědomje wšitke warnowanske schodźenki kaž tež apele fachowcow a maja mysličku, w smjerćsuchej wokolinje grilować, najlěpje při rjanym (znajmjeńša spočatnje lěhwowym) wohenčku a někotružkuli šišu sej zažehlejo, za wulkotnu, hdyž nic samo za wuraz tele dny rady w najwšelakorišim njezmysle citowaneje „swobody“. Kajki to mišterski kognitiwny wukon! Často wšak tči za tym dosć jednory impuls – hłowna wěc, zo nječinja, štož někajke instancy a/abo – hišće hórje! – kapacity namjetuja abo samo kazaja. A pali-li so, reaguja kaž tón abo tamny šofer, kotryž ma wot njeho zawinowany mjenje abo bóle intensiwny kontakt ze žiwochom abo druhim jězdźidłom za bagatelu, a ćeknu. Na wohnjowych wobornikow, kotrež so z płomjenjemi bědźa a na zwěrinu najskerje njemysla. A kóšty naruna: towaršnosć.