Njedawno přeprosychu nas naši čěscy přećeljo na wopyt škleńčernje do Kunratic pola Cvikova. Za dobru hodźinu sej tam dojědźechmy. Wustupiwši z awta njewědźachmy, hdźe najprjedy hladać. Krasna „škleńčana zahroda“ so zboka nas wukuli. Kaž w Alicinym dźiwotwornym swěće: štomy z wijatymi so hałuzami a pisanymi płodami, škleńčane kerki kaž w zymskim raju, fantastiske rostliny, raki a rački, kraki, na flamingow podobne twórby a wjele wjace. Wšitke tute wuměłske dźěła steja mjez přirodnymi rostlinami, tak zo jedne to druhe wudospołnja a wuběrnu jednotu twori. Po šćežkach dundajo dachmy bajkojty swět na so skutkować.

Pohlad do škleńčernje