Bosćan Nawka„Framing“, potajkim „wutworjenje ramikow“, rěka wědomosć procesam, kotrež mozam zmóžnjeja, kompleksne informacije (při)rjadować. Po tym wašnju stwori sej čłowjek cyle wosobinske mustry myslenja, kotrež zmištrowanju wšědneho dnja polěkuja, dokelž njetrjeba so kóžda situacija znowa posudźować a kóžda reakcija wotpowědnje wotwažować. Často je w tym zwisku rěč wo „awtomatizowanych wotběhach“, zaručacych naposledk fungowacu towaršnosć. Špak wšak je, zo hodźa so tajkele procesy wuběrnje znjewužiwać. Tak su koncertowane kampanje tomu wjedli, zo mjeztym cyle samozrozumliwje wo „zakazu tepjenjow“, „zakazu spalomotorow“ abo tež wo „starych“ resp. „etablěrowanych stronach“ debatujemy; zo chcemy so na „změnu klimy“ nastajić město toho, zo bychmy „klimowej katastrofje“ zadźěwali (štož „mała Němska“ sama tak a znak njezamóže, a „mała Nižozemska“ tež nic, a „mała Pólska“ tež nic atd.) abo zo hóršimy so nad „rěč skóncowacymi“ hwězdničkami, dwojodypkami a podsmužkami. A čim časćišo tajkele formulacije bjez reflektowanja nałožujemy, ćim bóle zakótwjeja so do mozow.