Milan PawlikŠto by so dźensa jako tema za tutón stołpik lěpje hodźało, hač rozmyslowanje wo słowje folklora? Wčera dźě je so wón zahajił: naš „kulturny wjeršk lěta“ – Mjezynarodny folklorny festiwal Łužica! Dotalne rekordy, štož ličbu wopytowarjow nastupa, buchu hižo w předpředani zastupnych lisćikow přetrjechene. Dobre to znamjo – ničo njeje sobuskutkowacym wjetše myto, hač wulka ličba wopytowarjow! Po definiciji je zapřijeće „folklora“ kumštne słowo z časa romantiki a zestaja so z dweju jendźelskeju słowow: „folk“ = lud a „lore“ = sposrědkowanje abo wěda. Wone wopisuje imaterielne kulturne herbstwo wěsteho ludu abo nabožneje skupiny. Cyle w zmysle tuteje definicije smy z nahladnej ličbu našich swjedźenjow a nałožkow zapisk do němskeje lisćiny imaterielneho kulturneho herbstwa UNESCO docpěli. Wot lěta 2003 spěchuje UNESCO „widźomnosć a wuwiwanje žiweho narodneho herbstwa.“ XIV.